Het is een wens die ik al heel lang had: in een heteluchtballon over Cappadocië vliegen. Dit is dan ook grotendeels dé reden waarom ik tijdens mijn rondreis door Turkije Cappadocië aan mijn route heb toegevoegd. Ik had tot aan mijn rondreis door Turkije nog nooit eerder met een heteluchtballon gevlogen, maar ik bedacht me: “Als ik dit dan toch ga doen, dán in Cappadocië!”. En zo ging er op donderdag 11 augustus 2022 een langgekoesterde wens van mij in vervulling. Ik mocht eindelijk in een heteluchtballon over Cappadocië vliegen. Assiana Balloons zorgde ervoor dat het een onvergetelijk moment werd. Ik had na de landing letterlijk tranen van geluk over mijn wangen rollen, maar niet voordat ik éérst geproost had op een veilige wederkeer (op de grond) met wat champagne!
In een heteluchtballon over Cappadocië vliegen
In een heteluchtballon over Cappadocië vliegen kostte me uiteindelijk € 170,-, omdat ik pas één dag van tevoren geboekt heb. Ik had iets eerder kunnen boeken en dan had ik op € 150,- uitgekomen. De prijzen voor een heteluchtballonvaart variëren doorgaans een beetje tussen die twee bedragen, met hier en daar wat uitschieters.
Ik leerde in Cappadocië dat er elke ochtend tussen 05.00 en 06.00 uur 150 heteluchtballonnen opstijgen. Ze vliegen ongeveer tot een hoogte van 800 meter. Er zijn dus tientallen maatschappijen waar je een heteluchtballonvaart bij kunt boeken, dus geef niet te snel op als de eerste organisatie die je belt al vol zit. Er zijn ook verschillende formaten manden onder de heteluchtballonnen: zo heb ik manden gezien voor zes personen, maar zat ik er zelf in één voor 22 personen (20 + 2).
De prijs voor het vliegen in een heteluchtballon is vaak inclusief een champagnetoast en een vliegcertificaat. Bij Assiana Balloons werd er zelfs nog een ontbijt bij verzorgd, welke we in een klein tasje meekregen voor tijdens de vlucht. Wil jij dezelfde heteluchtballonvaart boeken? Dan kan dat hier (kies voor de optie “standard flight”).
Ps. Neem je portemonnee (of wat los geld) mee tijdens de vlucht, want je kunt bij de meeste organisaties achteraf ook een 360graden filmopname kopen en/of een foto in een passe-partout. Ik kocht alleen de foto en betaalde daar 100 Turkse lira voor (omgerekend zo’n € 5,75,- afhankelijk van de wisselkoers op dat moment). Je kunt niet pinnen, dus je hebt contant geld nodig.
Mijn ervaring + vroeg mijn bed uit
Het is 04.15 uur en de wekker gaat! Vandaag ga ik in een heteluchtballon over Cappadocië vliegen. Ik douche, zet mijn cameratas klaar en haal de oplader uit mijn telefoon. Om 04.50 word ik opgehaald door een transferbusje voor de deur van het Lunar Cappadocia Hotel. Ik ben de laatste die instapt, verder zit de bus vol met Spanjaarden en wat Britten. Onze chauffeur heet Mustafa. Hij rijdt eerst naar het centrum van Göreme, stopt daar even en legt vervolgens uit hoe een heteluchtballonvaart in zijn werk gaat. Hij vertelt ook dat hij moet wachten op een belletje van de mannen die de luchtballon aan het voorbereiden zijn, want elke dag stijgen ze weer op vanaf een nieuwe locatie. Het is altijd weer zoeken naar een geschikte plek om op te stijgen tussen al die andere heteluchtballonnen.
Na 10 minuten wordt Mustafa gebeld en scheurt hij Göreme uit, richting het vlakke land. Het is nog steeds donker, maar de schemering kondigt de komst van de zon aan. In de verte zie ik verschillende vuren opgestookt worden en de eerste ballonnen zweven al door de lucht. Er wordt druk heen en weer gebeld tussen Mustafa en door de jongens van “onze” heteluchtballon. Uiteindelijk vinden we elkaar en mogen we de bus uit. Niet veel later klim ik in een rieten mand en merk ik dat ik mijn hand in de rieten mand vastknijp, terwijl het landschap onder me steeds kleiner wordt. Ik vlieg! We vliegen!!!! Ik raak zo gefascineerd door het uitzicht dat ik bijna vergeet waar ik ben: ik sta in een rieten mand zonder grond onder mijn voeten. “How bizarre, how bizarre!”
Ik kan bijna niet beschrijven wat ik daarna gezien heb, zoiets moet je echt beleven.
We vliegen ruim anderhalf uur over de meest surrealistische maanlandschappen van Cappadocië, terwijl de zon achter me de wereld wakker kust.
“Proost, opdat we nog leven!”
Na anderhalf uur vliegen wordt de heteluchtballon weer aan de grond gezet. De ballonvaarder is zowel grappig als zeer goed geoefend in zijn vak. We worden gevraagd het rieten mandje “in te duiken” en ons vast te houden aan de touwen die in de mand hangen. We moeten onze knieën buigen en het liefst zo laag mogelijk in de mand gaan zitten. Met een harde *BONK* landen we op de grond. Waar het team van Assiana Balloons al klaar staat om de luchtballon weer op de trailer te zetten.
Ik klim weer uit de mand en ik zie een kleine ronde tafel in het ochtendgloren staan die door een knappe Turk met champagneglazen wordt gevuld. Als de ballon eenmaal opgevouwen is tot een bijna magisch klein pakketje (“Heeft dát stukje stof ons door de lucht laten vliegen?!”) pakt de ballonvaarder de fles champagne en vraagt hij aan ons wie er een champagnedouche wilt? “Let’s toast on being alive”, zegt hij met een grote glimlach voordat er hevig met de champagnefles geschud wordt. *Plop* en… “Salud”! En ik ben weer een ervaring rijker…
Eenmaal terug in het hotel laat ik het allemaal even bezinken en rollen er tranen van geluk over mijn wangen. Wat was dit het waard! Wat is dit een onvergetelijke ervaring geweest, die ik de rest van mijn leven met me mee mag dragen.
En wat ben ik vooral mezelf dankbaar. I just f*cking did it!
“How bizarre!” 🤍
1 comment