Het klinkt als een spannende aflevering van Bassie & Adriaan. “Een boottocht langs Kekova: de verzonken stad”. Ergens voor de kust van het Turkse dorpje Kaleüçağız lag namelijk ooit een stad met de naam “Kekova”. Een ruïnestad, die nu grotendeels onder water ligt. En Kekova mag dan wel geen verloren stad ter grootte van Atlantis zijn; niettemin is het een bezoekje zeker waard. Al is het alleen al maar voor de heerlijke boottochten die er omheen worden georganiseerd. Het turkooisblauwe zeewater aan de Turkse Rivièra doet zeer zeker niet onder voor de Côte d’Azur en is ideaal om in te snorkelen!
Tijdens mijn rondreis door Turkije verbleef ik de eerste week in Kemer. Ik besloot van daaruit een excursie te boeken naar Kekova. Vanuit de haven van Kaleüçağız stapte ik op de boot en dobberde ik een volle dag op zee, vergezeld door de Mediterraanse zon. Lunch, Turkse thee en een frisse versnapering (watermeloen) waren allemaal bij de prijs inbegrepen. Ik had een heerlijke dag – die ik jou ook zeker aan kan raden. En… ik voelde me voor heel even de koningin van vervlogen tijden.
Boottocht langs Kekova: snorkelen op idyllische plekken
Thuis in Nederland had ik, nét voordat ik vertrok, van mijn ouders een nieuw snorkelmasker gekregen. Die kwam nu mooi van pas! Tijdens de boottocht langs Kekova stopten we namelijk maar liefst drie(!) keer om een duik in het zoute zeewater te kunnen nemen én om te kunnen snorkelen. Bij de ruïnes mocht er (helaas) niet gesnorkeld worden, omdat dit een historisch en milieukundig beschermd gebied is sinds de jaren ‘90. Vanaf de boot maakte ik ik echter wat mooie foto’s.
Ik leerde dat de naam Kekova gebruikt wordt voor het 4,5 km² eiland voor de kust van Kaleüçağız, maar dat het ook de naam is van de gelijknamige regio die ongeveer 300 km² groot is.
Zowel het eiland als de regio zijn beide prachtig. Tijdens het snorkelen in deze regio kwam ik allerlei soorten kleurrijke vissen tegen. Het was heerlijk om hier te mogen zwemmen.
Kekova: de verzonken stad
Na de eerste snorkelstop vaarde de boot richting het eiland Kekova, waar we langs de verzonken stad ‘tufden’. Ik moest een beetje grinniken toen ik het zag, want heel eerlijk? Ik had er meer van verwacht. Ik schreef hierboven wel dat Kekova dan geen Atlantis mag zijn, maar stiekem had ik wel iets meer in die trant verwacht. Mijn verbeelding was aan de slag gegaan met oude amfitheaters onder water; grote, uitgehakte beelden van verschillende historische karakters, en ik had me meer zoiets als Efeze voorgesteld – maar dan onder water. Dat bleek een luchtkasteel te zijn. Een sprookje waarin ik mezelf had laten geloven.
Waar ik in plaats daarvan op getrakteerd werd, waren enkele uitgehakte trappen in de rotsen, resten van fundamenten van huizen, een oude stadsmuur en wat niet-noemenswaardige artifacten. Het zijn de schare overblijfselen van Lycische kolonisten, die ooit hun stenen huizen bouwden op Kekova. In de tweede eeuw werd dit alles echter verwoest door een aardbeving en verdween een deel van het eiland onder de zeewaterspiegel.
Kaleköy & het Simena kasteel
Één van de andere highlights tijdens de boottocht was een bezoekje aan Kaleköy. Alle schippers van toeristenboten meren hier aan om de mensen de mogelijkheid te geven om hier een hapje te eten en wat te wandelen.
Je kunt hier genieten van ontzettend verse vis(gerechten) in één van de vele restaurants, maar aangezien er op de boot al was gebarbecued sloeg ik dit even over. Wat ik wél deed was een ijsje halen in Kaleköy en dat kan ik je zeker aanraden! Ik heb nooit eerder zulk heerlijk, zelfgemaakt, smaakvol ijs op!
Verder wandelde ik wat rond, maakte ik wat foto’s van dit beeldschone plaatsje en neusde ik rond tussen de souvenirs die hier aangeboden worden. Er is vanaf Kaleköy ook de mogelijkheid om omhoog te lopen richting het Simena kasteel, maar aangezien ik de dag ervoor Yanartaş al had beklommen, vond ik het wel even goed geweest met al die berggeit-praktijken. Ik had immers nog steeds spierpijn en de boottocht moest er juist voor zorgen dat ik daar weer een beetje van bijkwam. Dus in plaats daarvan heb ik een mooie foto gemaakt van het Simena kasteel, van een afstand, en raad ik jou aan – als jij geen last van spierpijn hebt wanneer je hier bent – om wél de wandeling omhoog te maken.
Boottocht langs Kekova: doen of niet doen?
Kekova is een regio die heel wat natuurpracht herbergt. Het ligt precies op de grens van de Turkse Rivièra en het Egeïsche zee-gebied in zuid-Turkije. Wil je hier een boottocht maken en een dag lang genieten van al het moois dat de natuur te bieden heeft hier? Dan zeg ik: zeker doen! Kom je alleen met de hoop een verzonken stad ter grootte van Atlantis te zien? Dan moet ik je helaas teleurstellen… dat ga je hier niet vinden. Maar het turkooisblauwe water, de zon op je bol, de vriendelijke Turkse bevolking, een heerlijke lunch/barbecue op de boot, en een wandeling door Kaleköy maken dat meer dan goed. Een dag in Kekova staat garant voor een dag lang genieten.
Je kunt een georganiseerde excursie naar Kekova boeken (dit wordt vaak in combinatie met een tour naar Demre gedaan, wat ook zeker aan te raden is) of je kunt zelf een taxi richting de haven van Kaleüçağız pakken. Daar kun je vervolgens ter plaatse een ticket voor een boottocht kopen.
Let op: de meeste boten varen hier elke ochtend om 10.00 uur uit en keren rond 18.00 uur weer terug. Wees dus op tijd als je mee wilt.
Ook fijn om te weten
Kaleüçağız en Kekova liggen op slechts 30 kilometer afstand van het prachtige, authentieke vissersdorpje Kaş. Wil je nog wat langer in deze omgeving verblijven? Boek dan een accommodatie in Kaş en verken de rest van de Lycische kust (zo is er zelfs een wandelpad van 500 kilometer met de naam “Lycian Way”).
De beste periode om Kekova te bezoeken is in de zomermaanden en in de nazomer (juni – september). Dan staat het water laag en kun je de onderwaterwereld het beste zien. Ook is het zeewater in de zomermaanden warmer dan in het voorjaar/de lente.
