Dr. Fish: Garra Rufa visjes als spabehandeling.
Over bijzondere herinneringen gesproken: ooit wel eens Garra Rufa visjes aan je handen en voeten gehad? Die bijzondere beestjes knabbelen blijkbaar je dode huidcellen eraf. Ik besloot het een keer te proberen, samen met twee vriendinnen. Dat was trouwens way back in 2012. Laatst kwam ik de foto’s weer tegen en ik besloot ze het te delen. Deze spabehandeling was allesbehalve ontspannend (in het begin), toen was het namelijk vooral nog hi-la-risch.
Locatie van de spabehandeling (toen): Mariannehoeve, Papendrecht.
Wat is Dr. Fish?
De Garra Rufa visjes (ook wel knabbelvisjes of Dr. Fish visjes genoemd) komen oorspronkelijk uit Turkije, Syrië, Iran en Irak. Ze komen daar gewoon voor in de natuur. De visjes groeien vooral op in warmwaterbronnen van de thermale rivieren en wateren daar.
Volgens Beauty Centre Beverwijk, die de “Dr. Fish” behandelingen nog steeds aanbieden, zijn dit de drie belangrijkste eigenschappen van de Garra Rufa visjes:
- De Garra Rufa visjes verwijderen alle dode huidcellen
- De micro-gepulste zuigkracht veroorzaakt een massage, stimuleert uw acupunctuurpunten en activeert uw bloedsomloop
- De Garra Rufa visjes scheiden tijdens het “knabbelproces” een enzym af. De huid die ontstaat is sterker en gezonder dan voorheen. De visjes hebben een regenererende werking op huidaandoeningen als psoriasis en eczeem.
Maar, let op: ben je diabetes patiënt? Dan is het niet aan te raden om je voeten in een waterbak vol Garra Rufa visjes te stoppen.
Mijn ervaring met Dr. Fish
Wij boekten dus een Dr. Fish treatment bij de Mariannehoeve in Papendrecht destijds. Dat werd volledig verzorgd met een smoothie en een noten-appeltaart. En we mochten 2,5 uur gebruik maken van de faciliteiten. En in het begin was dat alleen maar lachen, gieren, brullen! Want die Garra Rufa visjes… kietelen. Als de malle.
Die faciliteiten bestonden uit een voetendouche, een waskraan, twee “zwembaden” waar je je voeten in kon doen en meerdere kleine “zwembadjes” waar je je handen in kon steken. In die “zwembaden” zwommen de visjes.
Het was een heerlijke dag met vriendinnen, waarbij we echt vertroeteld werden. En de bijpassende kimono’s deden het ‘m! Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik me nog steeds afvraag wat het effect nu is van dat geknabbel aan je voeten. Voor één keer is het leuk, maar heeft het verder weinig zin.
Ik heb stiekem ook wel medelijden met die visjes. Die zien de gekste voeten en tenen voorbij komen natuurlijk… ha ha ha.
